کشور ژاپن یکی از سردمداران تکنولوژی در جهان است و بدون شک می توان ریشه پیشرفت دراین سطح عالی را در نظام آموزشی این کشور جستجو کرد. نظام آموزشی ژاپن در تمام سطوح بر مسئولیت پذیری و تقویت روحیه کار تیمی به عنوان یک شهروند ژاپنی تاکید فراوان میکند. برای مثال در مدارس نظافت مدرسه بر عهده خود دانش اموزان است و داشن آموزی که محیط مدرسه را کثیف کند باید مسئولیت نظافت آن را نیز قبول کند. مسئولیت پذیری اگرچه درنظام آموزشی حال حاضر ایران جایگاه بسیار ضعیف و در حد صفر دارد ولی در سیستم آموزشی ملی ایران ساما به عنوان یک بعد از ابعاد چندگانه پایه ای آموزشی و تربیتی مورد توجه فراوان قرار گرفته است .تصاویر و فیلم هایی که در رسانه های اجتماعی از شوق و تلاش دانش آموزان ژاپنی در شستشوی توالت و راهروهای مدرسه نشان داده می شود بس جای تعجب است چون هیچ دانش آموز ایرانی حاضر نیست حتی منزل خود را با چنین حس مسئولیت پذیری نظافت بنماید و این امر مصداق بارز این موضوع است که دانش آموز ژاپنی مدرسه را خانه دوم خود می داند و اهتمام ویژه ای به پاکیزگی آن می دهند.
نکته مهمی که در سیستم آموزشی ژاپن وجود دارد وجود عدالت نسبی در مورد آموزش عمومی است یعنی تفاوت چندانی بین مدارس عمومی و تخصصی ندارد و برخلاف نظام آموزشی پر از شکاف ایران که مدارس عادی و مدارس خصوصی از درب ورودی و دیوارهایشان قابل مشاهده است مدارس ژاپن نمی تواند امکانات پایه آموزشی در یک مدرسه برای رسیدن به حداقل های آموزشی نداشته باشند یعنی میز و نیمکت چهار نفره در هیچ مدرسه ژاپن وجود ندارد. بیش از 90 درصد مدارس ژاپن دارای امکانات آموزشی و تفریحی برای ایجاد نشاط درمدرسه هستند تا مدرسه نه فقط مکانی برای تعلیم علوم باشد بلکه مکانی برای ایجاد بهترین اوقات شادی دانش آموزان باشد تا بهترین خاطرات خود را ازدوران مدرسه بدانند، این بر خلاف مدارس ایران است که فرار از مدرسه امری عادی تلقی می شود.
نظام آموزشی بر مشارکت جمعی تاکید بسیاری می کند و و این پیام از سیستم آموزشی ژاپن دریافت می شود که باید منافع شخصی در راستای منافع جمعی باشند و هر فرد و دانش آموز ژاپنی دارای استعدادهای ویژه است و نباید از ان صرف نظر کرد تا همه از ان منتفع شوند و در نهایت جامعه ژاپن به پیشرفت خود ادامه بدهد و به همین دلیل است در بحران های زیست محیطی توجه به منافع جمع و در کل کشور ژاپن در رفتار مردم نسبت به همدیگر ظهورمی کند و با کمترین خسارت های مادی و معنوی از این بحران ها عبور می کنند، بخصوص رفتار مردم ژاپن در زمین لرزه های ویرانگر قابل تفکر و قابل تحسین است.
نظام آموزشی حال حاضر ایران باعث سرخوردگی اندیشمندان ایرانی و درکل جامعه ایرانی گشته است و امید است تا به کارگیری سیستم آموزشی ملی ایران ساما جامعه ایرانی به آرمان های خود برسد و در مسیر پیشرفت خود به صورت پویا حرکت نماید.
